معنی خام طمع در فرهنگ فارسی عمید

دارای آرزوهای بیهوده، کسی که بیهوده به چیزی طمع می بندد، نه من خامطمع عشق تو می ورزم و بس / که چو من سوخته در خیل تو بسیاری هست (سعدی۲ - ۳۶۳)

معنی خام طمع در لغت نامه دهخدا

کسی که دارای آرزوی بیهوده و باطل باشد. (ناظم الاطباء). آنکه او را طمع خام است. نعت است مر کسی را که صاحب طمع خام باشد:، یکیش خام طمع خواند و یکی بدنفس، یکی کلنگی گوید، یکی چه خوزیخوار.، کمال الدین اسماعیل.، نه من خام طمع عشق تو ورزیدم و بس، که چو من سوخته در خیل تو بسیاری هست.، سعدی (طیبات).، جانم از پختن سودای وصال تو بسوخت، تو من خام طمع بین که چه سودا دارم.، سعدی.، زلف چون عنبر خامش که ببوید هیهات، ای دل خام طمع این هوس از یاد ببر.، حافظ

معنی خام طمع در فرهنگ فارسی معین

کسی که آرزوهای بیهوده در سر می پروراند

معنی خام طمع - جستجوی لغت در جدول جو

خام طمع

فرهنگ فارسی عمید

خام طمع

لغت نامه دهخدا

خام طمع

فرهنگ لغت هوشیار

خام طمع

فرهنگ فارسی معین

خام طبع

بی ذوق، بی تجربه، برای مثال آتش اندر پختگان افتاد و سوخت / خام طبعان همچنان افسرده اند (سعدی۲ - ۴۱۹)

فرهنگ فارسی عمید

خام طمعی

(طَ مَ)

عمل خام طمع. عمل صاحب طمع خام

لغت نامه دهخدا

خام طبع

(طَ)

آنکه خیالات فاسد داشته باشد. (آنندراج). ابله. احمق. نادان. کودن. (ناظم الاطباء). نعت است مر کسی راکه صاحب خیالات فاسد است. صاحب طبع خام:
خام طبع است آنکه میگوید بچنگ و کف مگیر
زلفکان خم خم و جام نبیذ خام را.
سوزنی.
باز خانان خام طبع کنند
مال میراث یافته تبذیر.
خاقانی.
آتش اندر پختگان افتاد و سوخت
خام طبعان همچنان افسرده اند.
سعدی (طیبات)

لغت نامه دهخدا

خام طبعی

(طَ)

نادانی. ناآزمودگی. ناپختگی. (ناظم الاطباء). عمل خام طبع: به ارسلان خان شکایت نامه ای نبشت و در این خام طبعی. (تاریخ بیهقی).
نه نیز آتشی کز سر خام طبعی
غذا کم پزی گر غذائی نیابی.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

کام طبع

(طَ)

حریص و طامع. (آنندراج از فرهنگ فرنگ). آزمند. طمعکار. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ام سمع

(اُمْ مِ سَ)

دماغ. (المرصع) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خام می

(مَ / مِ)

می ناپخته:
حافظ مرید خام می است ای صبا برو
وز بنده بندگی برسان شیخ خام (شیخ جام) را.
حافظ